فلزیاب آنالوگ چیست

فلزیاب آنالوگ چیست , فلزیاب‌های آنالوگ، نسل قدیمی‌تر فلزیاب‌ها هستند که بر پایه مدارهای الکتریکی ساده و نمایشگرهای سنتی (مانند عقربه یا صدای بوق) کار می‌کنند.

این دستگاه‌ها برخلاف فلزیاب‌های دیجیتال که داده‌ها را به صورت عددی و گرافیکی پردازش و نمایش می‌دهند، اطلاعات را به صورت پیوسته و بدون واسطه به کاربر منتقل می‌کنند.

نحوه کارکرد فلزیاب های آنالوگ

یک فلزیاب آنالوگ، یک میدان مغناطیسی تولید کرده و به زمین می‌فرستد.

وقتی این میدان با یک فلز برخورد می‌کند، یک میدان مغناطیسی ثانویه ایجاد می‌شود که توسط سیم‌پیچ‌های دستگاه شناسایی می‌شود.

در فلزیاب‌های آنالوگ، این سیگنال تغییر یافته به صورت یک سیگنال صوتی (مانند بوق یا تغییر فرکانس صدا) یا حرکت یک عقربه روی نمایشگر نشان داده می‌شود.

اصول فنی فلزیاب‌های آنالوگ

فلزیاب‌های آنالوگ بر پایه پردازش سیگنال‌های پیوسته و مدارهای الکترونیکی ساده کار می‌کنند، برخلاف فلزیاب‌های دیجیتال که سیگنال‌ها را به داده‌های باینری (صفر و یک) تبدیل می‌کنند و توسط یک ریزپردازنده تجزیه و تحلیل می‌شوند.

این تفاوت در نحوه پردازش، عملکرد و تجربه کاربری متفاوتی را ایجاد می‌کند.

مقاله مرتبط:ردیاب طلا

فناوری و نحوه کارکرد

دو نوع اصلی از فلزیاب‌های آنالوگ وجود دارد که هر دو با اصول متفاوت کار می‌کنند:

1. VLF (Very Low Frequency – فرکانس بسیار پایین): این نوع دستگاه‌ها یک موج سینوسی پیوسته تولید می‌کنند. وقتی لوپ روی یک هدف فلزی حرکت می‌کند، میدان مغناطیسی ثانویه تولید می‌شود که باعث تغییر در فاز و دامنه موج دریافتی می‌شود. این تغییرات فیزیکی مستقیماً به یک مدار تقویت‌کننده صوتی منتقل شده و به صورت یک صدای بوق پیوسته به کاربر ارائه می‌شود.
2. PI (Pulse Induction – القای پالس): این فلزیاب‌ها به‌جای موج پیوسته، پالس‌های مغناطیسی کوتاه و قوی تولید می‌کنند. پس از پایان هر پالس، میدان مغناطیسی در حال فروپاشی توسط لوپ دریافت می‌شود. وجود فلز باعث می‌شود که فروپاشی میدان مغناطیسی کندتر شود. مدار آنالوگ این تأخیر زمانی را تشخیص داده و با یک بوق واضح و بلند به کاربر اطلاع می‌دهد. این فناوری به دلیل توانایی در نفوذ به خاک‌های معدنی بسیار بالا، بیشتر در فلزیاب‌های حرفه‌ای طلایابی استفاده می‌شود.

نکته فنی: در هر دو فناوری، کاربر باید به صدای آستانه (Threshold Tone) گوش دهد.

هرگونه تغییر در این صدا (بلندتر یا کوتاه‌تر شدن) به معنای تشخیص یک هدف است.

ویژگی‌های تخصصی (یا فقدان آنها)

• بالانس دستی زمین (Manual Ground Balance): یکی از مهارت‌های کلیدی در کار با فلزیاب‌های آنالوگ، تنظیم دستی بالانس زمین است. کاربر باید با استفاده از یک ولوم یا کلید، نویزهای ناشی از مواد معدنی موجود در خاک را تا جایی که ممکن است حذف کند. این فرآیند به‌طور مداوم با “پمپاژ” لوپ روی زمین و تنظیم ولوم تکرار می‌شود تا صدای آستانه به حالت پایدار برگردد.
• تفکیک فلزات (Discrimination): در فلزیاب‌های آنالوگ، تفکیک به‌صورت یک “ولوم” یا “کلید” ساده عمل می‌کند که اغلب فقط توانایی حذف آهن را دارد. هیچ سیستم عددی مانند VDI (Visual Discrimination Indicator) در اینجا وجود ندارد.
• عمق‌زنی و محدودیت‌ها: عمق‌زنی در فلزیاب‌های آنالوگ وابسته به قدرت سیگنال و توانایی کاربر در شنیدن تغییرات جزئی در صدای آستانه است. اهداف عمیق‌تر، صدای ضعیف‌تری تولید می‌کنند.
• عدم تفکیک صوتی (Tone ID): برخلاف بسیاری از فلزیاب‌های دیجیتال که برای فلزات مختلف (مثل آهن، نقره، طلا) صداهای متفاوتی تولید می‌کنند، فلزیاب‌های آنالوگ معمولاً فقط یک نوع صدا تولید می‌کنند که شدت آن تغییر می‌کند.

مزایا فلزیاب های آنالوگ

• قیمت پایین: به دلیل ساختار ساده‌تر و عدم وجود قطعات پیچیده الکترونیکی . نمایشگرهای پیشرفته، فلزیاب‌های آنالوگ معمولاً ارزان‌تر هستند.
• سادگی در استفاده: برای کاربران مبتدی که به دنبال یک دستگاه ساده و بی‌دردسر هستند، فلزیاب‌های آنالوگ گزینه‌ای مناسب است. تنظیمات آن‌ها اغلب شامل چند ولوم برای تنظیم حساسیت و صدا است.
• پایداری و مقاومت بالا: از آنجایی که مدارهای آن‌ها پیچیدگی کمتری دارند، در برابر شرایط سخت محیطی مانند رطوبت و گرما مقاوم‌تر عمل می‌کنند.
• واکنش لحظه‌ای: این دستگاه‌ها تغییرات میدان مغناطیسی را به صورت لحظه‌ای با تغییر در صدای خروجی به کاربر اطلاع می‌دهند.

معایب فلزیاب های آنالوگ

• دقت کمتر: فلزیاب‌های آنالوگ عموماً دقت کمتری در تشخیص نوع فلز، اندازه و عمق آن دارند.
• عدم تفکیک دقیق فلزات: این دستگاه‌ها در تفکیک فلزات باارزش از فلزات بی‌ارزش (مانند آهن) عملکرد ضعیفی دارند و ممکن است کاربر مجبور به حفاری اهداف بی‌ارزش زیادی شود.
• نداشتن نمایشگر: اطلاعاتی مانند عمق تقریبی فلزی دقیق نشان داده نمیشود . کاربر باید از طریق تغییرات صدا و تجربه خود، به تحلیل هدف بپردازد.
• حساسیت به نویز: برخی مدل‌ها ممکن است نسبت به تداخلات الکتریکی و نویز محیطی حساس‌تر باشند.

تفاوت اصلی با فلزیاب‌های دیجیتال

تفاوت اصلی در نحوه پردازش و نمایش اطلاعات است:

• آنالوگ: سیگنال‌های دریافتی را به صورت پیوسته . (مثلاً با تغییر فرکانس صدا) . به کاربر منتقل می‌کند.
• دیجیتال: سیگنال‌ها را به داده‌های عددی تبدیل کرده و آن‌ها را روی نمایشگر (LCD) به صورت نمودار، عدد، یا حتی تصویر سه‌بعدی نمایش می‌دهد. این امر به کاربر امکان می‌دهد اطلاعات دقیق‌تری در مورد عمق، نوع فلز و اندازه هدف به دست آورد.

نتیجه گیری

به طور کلی، فلزیاب‌های آنالوگ برای کسانی که به دنبال یک ابزار ساده و ارزان برای کاوش‌های سطحی و عمومی هستند، مناسب‌اند.

اما برای کاوشگران حرفه‌ای که نیاز به دقت، تفکیک فلزات و عمق‌زنی بالا دارند، فلزیاب‌های دیجیتال یا پالسی گزینه‌های بهتری هستند.

چرا بهتر است از شرکت زرشناسان خرید کنید؟